W tym momencie warto pokrótce scharakteryzować wygląd świątyni i jej teologiczną wymowę. Kościół został stworzony w stylu architektury współczesnej dla okresu przypadającego na lata 1983-1994. Bryła budowli ma kształt ukoronowanej litery M, symbolu Najświętszej Maryi Panny. Jej wygląd został zaprojektowany przez Mariana Tunikowskiego (syna Romana Tunikowskiego, który wykonał dwa kolejne projekty, które oddano do wyboru parafianom), a o wnętrze w dużej części zatroszczył się ks. Czesław Mazur. Miał do dyspozycji powierzchnię 1875 m2. Brak bocznych kaplic i zaułków pozwolił na stworzenie dość szerokiego prezbiterium, w którym mieści się nie tylko wykonane z czerwonego granitu ołtarz i wysunięta do przodu ambona, ale również dość pokaźnych rozmiarów tabernakulum i chrzcielnica z płaskorzeźbą sceny chrztu Pana Jezusa. Oba elementy wystroju liturgicznego otoczone są kapitelami i gzymsami z czerwonego marmuru. Niezwykle istotne jest ułożenie wyżej wymienionych elementów, bowiem zgodnie ze współczesnymi trendami tabernakulum nie znajduje się w centrum prezbiterium, ale jest po jego prawej stronie. Jego wygląd nawiązuje do tematyki roku jubileuszowego. W centrum natomiast, za ołtarzem ozdobionym płaskorzeźbą Ostatniej Wieczerzy znajduje się miejsce przewodniczenia składające się z pięciu miejsc dla celebransa i asysty, umieszczone na podwyższeniu. Obok ołtarza natomiast znajduje się granitowy krzyż z rzeźbioną w drewnie figurą umierającego Chrystusa i granitowy świecznik na paschał. Po lewej stronie prezbiterium znajduje się ambona z płaskorzeźbą czterech ewangelistów i wyżej wspomniana chrzcielnica. Trzeba też zauważyć, że całość prezbiterium znajduje się na podwyższeniu, co symbolizuje drogę prowadzącą w kierunku nieba. Nad prezbiterium, niejako w centrum świątyni znajduje się obraz NMP Królowej Polski, patronki parafii. Umieszczony jest w pozłacanej ramie o wymiarach 3m na 4m. Rama do obrazu jest ręcznie rzeźbiona w stylu barokowym. Całość umieszczona jest na ścianie z czerwonej cegły. Pod obrazem zastały umieszczone cztery drewniane i pozłacane kapitele w stylu korynckim. W pozostałej części wnętrza przeważają betonowe ściany o białym kolorze przeplatane z kremowymi elementami konstrukcji gdzie warto dostrzec chór znajdujący się naprzeciw ołtarza, zwieńczony figurą Chrystusa Zmartwychwstałego. Ściany natomiast przyozdobione są stacjami Drogi Krzyżowej. We wnękach natomiast umieszczone są dębowe konfesjonały. Na chórze znajdują się elektroniczne organy z pełnym nagłośnieniem. W przedsionku do kościoła w centralnym punkcie stoi marmurowa kropielnica.
Architektura świątyni
