Czas płynął nieubłaganie. Ksiądz Proboszcz powoli zbliżał się do wieku emerytalnego, a parafia wciąż funkcjonowała jak za dawnych lat. Zmieniali się wikariusze, którzy kontynuowali pracę swoich poprzedników starając się dostosowywać ją do potrzeb parafian. Kolejne pielgrzymki, inicjatywy duszpasterskie miały na celu przybliżyć wiernych do Chrystusa. Jednym z takich dzieł były przygotowane przez redakcję Głosu Maryi ferie z Miriam, bohaterką rysunkowych zagadek w tym parafialnym periodyku. W ostatnich latach zmieniła się również forma samej gazety, bowiem z kwartalnika stała się miesięcznikiem. W parafii powstawały też nowe grupy, takie jak grupa charytatywna czy Legion Maryi. Inne malały lub całkiem zaprzestawały działalności ze względu na brak nowych członków, niewątpliwie spowodowany emigracją młodych ludzi za granicę, jak również starzeniem się mieszkańców naszego osiedla. Wśród najważniejszych wydarzeń minionych dwóch lat warto wyróżnić budowę sond pionowych sieci, instalacji oraz węzła cieplnego do wykorzystania energii odnawialnej z gruntu dla potrzeb ogrzewań niskotemperaturowych wytwarzania ciepłej wody użytkowej dla kościoła parafialnego. Latem 2011 r. „na betonowej posadzce zostały ułożone maty ze styropianu a na nich przewody do ogrzewania podłogowego, które następnie zalano betonem. Z końcem sierpnia przystąpiliśmy natomiast do ułożenia marmurowych płyt na posadzce” (K. Jandzi-szak, Czas budowy, „Głos Maryi” 1/2011). Następnie zamontowano pompy cieplne, by na okres zimowy uruchomić ogrzewanie. W tym czasie również do naszego kościoła przeniosło się duszpasterstwo osób niesłyszących w Świdnicy prowadzone przez ks. Grzegorza Fabińskiego i ks. Przemysława Pojaska, naszego wikariusza. Grupa skupionej wokół tego duszpasterstwa tytułuje się Agendą Młodych Ewangelizatorów Niesłyszących (AMEN) i spotyka się raz w miesiącu na Mszy św. dla niesłyszących.
Przyszedł także czas na kolejną wizytację biskupią przeprowadzoną we wrześniu 2012 r. Przed tym wydarzeniem Księdzu Proboszczowi udało się jeszcze pomalować wewnątrz kościół i zabezpieczyć okna przed zniszczeniami, jakich dokonują gnieżdżące się na nich ptaki. Kościół był gotowy na przyjęcie Pasterza diecezji.
ODWIEDZINY PASTERZA DIECEZJI
Na początku wizytacji Ordynariusz odwiedził szkoły znajdujące się na terenie parafii, spotkał się księżmi w niej pracującymi, a na koniec ze wszystkimi grupami, by zapoznać się z ich działalnością w ostatnich pięciu latach. Warto tu wspomnieć, iż parafia NMP Królowej Polski na tle innych wyróżnia się niezwykle aktywnym zaangażowaniem świeckich. Od początku istnienia parafii wiele zgromadzonych wokół kościoła osób angażuje się w przygotowanie nie tylko liturgii, dzieł charytatywnych i organizację prac wokół świątyni, ale również we własną formację. Na przełomie minionych lat powstało w parafii wiele grup pokazujących różnorodność wspólnot w Kościele powszechnym. Aktualnie jest ich dwadzieścia pięć. Część z nich została już powyżej opisana, jednak warto przybliżyć też pozostałe.
LITURGICZNA SŁUŻBA OŁTARZA
Liturgiczna strona działalności parafii należy przede wszystkim do Liturgicznej Służby Ołtarza. Ministranci, lektorzy, ceremoniarze to najbardziej znani członkowie przyparafialnych grup. Widujemy ich każdego dnia, gdy służą do Mszy św. Ich funkcje są raczej znane, więc bez większych szczegółów warto przypomnieć, że są to trzy etapy rozwoju młodych chłopców. Najpierw jako kandydaci na ministrantów uczą się służyć do Mszy św., co jest ich zadaniem gdy staną się ministrantami. Jako lektorzy będą czytać Słowo Boże, a jako ceremoniarze przygotowywać liturgię i czuwać nad jej przebiegiem. Na Osiedlu w zależności od roku liczba członków Liturgicznej Służby Ołtarza wahała się od około trzydziestu to ponad stu. Prowadzona przez opiekuna całoroczna formacja połączona z diecezjalnymi rekolekcjami pozwalają młodym mężczyznom dostrzec istotę sprawowanej przez nich funkcji, poznanie ich istoty i duchowości.
KTO ŚPIEWA MODLI SIĘ DWA RAZY
Ze strony muzycznej zaczynając od najmłodszych trzeba zauważyć scholę dziecięcą, niegdyś prowadzoną przez organistę Mariana Jeziornego, a następnie przez ks. Daniela Rydza. W jej skład zawsze wchodziły dzieci ze szkoły podstawowej, podtrzymujące śpiew w czasie niedzielnej Mszy św. o godz. 11.00. Drugą grupą zajmującą się śpiewem jest schola młodzieżowa. Jej głównym zadaniem jest śpiew w trakcie liturgii niedzielnych dla młodzieży, odbywających się aktualnie o godz. 18.00, po zmianie z godz. 8.00. Grupa upiększa liturgię swoim śpiewem także przy okazji bierzmowania, prymicji czy uroczystości zaślubin. Najstarszą grupą muzyczną jest chór parafialny. Jego skład również ewoluował z biegiem czasu. Zmienił się również opiekun. Po wielu latach współpracy jako organista Marian Jeziorny ustąpił miejsca swojemu młodszemu koledze Pawłowi Stanisławskiemu.
DWADZIEŚCIA RÓŻ
W maryjnej parafii nie mogło by także zabraknąć Rodzin Różańcowych. Ta grupa zrodziła się niemal równocześnie z powstaniem parafii na Osiedlu Młodych w 1983 r. Jest to typowo modlitewne zgromadzenie, skupiające w swych szeregach dziewiętnaście róż, co daje blisko 300 wiernych, którzy za zadanie postawili sobie wspieranie lokalnego Kościoła przez codzienną modlitwę różańcową w intencjach ogólnych, misyjnych i osobistych. Spotkania tej grupy od początku odbywają się w pierwszą niedzielę miesiąca w celu zmiany tajemnic i wspólnego spotkania przed Najświętszym Sakramentem.
„POKÓJ I DOBRO”
Równolegle do powstania Rodziny Różańcowej zaczął rozwijać się w parafii Franciszkański Zakon Świeckich. Członkowie tej wspólnoty, zwanej również III Zakonem określa reguła oparta na Ewangelii Jezusa Chrystusa i naśladowaniu św. Franciszka z Asyżu. Dążenie do doskonałości odbywa się poprzez kształtowanie sposobu myślenia, nawrócenie i oczyszczenie serca ze złych skłonności, żądzy posiadania i panowania, budowanie braterskiej wspólnoty i ewangelicznego świata, walkę z pokusami, szerzenie dobra i braterstwa, niesienie ludziom radości i nadziei, jak również uczynki miłosierdzia, żarliwą modlitwę wspólnotową i indywidualną. U początków tworzenia zakonu w parafii na spotkania uczęszczało nawet czterdziestu członków. Jednak ich liczba z czasem malała aż do aktualnego stanu liczącego kilkunastu naśladowców św. Franciszka.
„DUCHU ŚWIĘTY, WOŁAM – PRZYDŹ!”
Najbardziej znaną z charyzmatów grupą w Kościele jest jednak Odnowa w Duchu Świętym. I w naszej parafii nie mogło zatem zabraknąć tej wspólnoty. Podstawowym ich celem jest przemiana życia chrześcijańskiego przez otwartość na duchowy rozwój, życie w nieustannej relacji z Bogiem, modlitwę, opieranie życia na Słowie Bożym i budowanie braterskiej relacji z drugim człowiekiem. W tym celu Odnowa organizuje sezonowe rekolekcje, adoracje Najświętszego Sakramentu, jak również pełni uczynki miłosierdzia. Ponadto każdego roku organizowane jest w naszej parafii Seminarium Odnowy Wiary, które przez osiem poniedziałków pozwala wiernym lepiej poznać swoją wiarę i zagłębić się w jej sens.
W WIECZERNIKU…
Innym ruchem charyzmatycznym działającym na Osiedlu Młodych był Wieczernik Pallotyński. Celem ruchu była przede wszystkim formacja członków do świętości i apostolstwa przez jedność. Dlatego też hasłem programowym były słowa Jezusa z Ewangelii wg. św. Jana „Aby wszyscy byli jedno”. Formacja dokonywała się przez systematyczne cotygodniowe spotkania modlitewne i tematyczne raz w miesiącu. Wspólnota liczyła około 15 osób, jednak nie przetrwała do dziś.
KOŚCIÓŁ W DOMU
Na terenie Osiedla Młodych spotykają się również kręgi ruchu Światło – Życie. Jego przedstawiciele skupiają się przede wszystkim w Domowym Kościele. Celem tej wspólnoty jest budowanie relacji małżeńskich, rodzicielskich i rodzinnych na nauce Jezusa Chrystusa. Spotkania to nauka wspólnej modlitwy, czytanie słowa Bożego, wymiana wzajemnych doświadczeń w wierze i w rodzinie. Comiesięczne spotkania są też doskonałą okazją do małżeńskich przyjaźni budowanych we wspólnocie kręgu rodzin.
OAZA NIE TYLKO NA PUSTYNI
Młodszą formą przynależności do ruchu Światło-Życie jest oaza. Formacja tej grupy również opiera się na założeniach ks. Franciszka Blachnickiego. W parafii NMP Królowej Polski w Świdnicy przed laty była to silna grupa młodzieży gromadząca się nawet trzy razy w tygodniu na wspólnej modlitwie i rozważaniu słowa Bożego. Z biegiem czasu jednak zainteresowanie tą formą spotkań słabło wśród młodzieży. W ostatnich latach grupa przekształciła się w KSM opisywany już wcześniej.
PRZYJACIEL KLERYKA
Od 2005 r. w naszej parafii istnieje również grupa osób należąca do Towarzystwa Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej. Wspieranie powołań kapłańskich to główne zadanie członków tej grupy. Przez modlitwę i ofiary materialne przyjaciele WSD pomagają klerykom rozpoznać i ukształtować swoje powołanie. Tradycją Towarzystwa stał się już udział w Eucharystii w każdy pierwszy czwartek miesiąca o godz. 18.30, podczas której modlą się w intencji licznych i świętych powołań do kapłaństwa. Również ofiary materialne zbierane w każdą drugą niedzielę miesiąca są wielką pomocą dla znajdującego się w naszym biskupim mieście Domu Ziarna.
CARPE DIEM
Także Apostolstwo Dobrej Śmierci to wspólnota modlitewna, której z kolei zadaniem jest przypominanie wiernym o konieczności dobrego przygotowania do ostatecznego spotkania z Bogiem. Przez modlitwę i ofiarę wyjednują u Boga dla wszystkich katolików, ale i niewierzących łaskę dobrej śmierci, przebytej w stanie łaski uświęcającej. Sami także starają się w każdej chwili wystrzegać grzechu, wzrastając jednocześnie w dobru, by zawsze być przygotowanym na śmierć.
DZIECI EUCHARYSTII
Natomiast Eucharystyczny Ruch Młodych to grupa jednocząca najmłodszych parafian wokół Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Dzieci spotykają się na wspólnej modlitwie i zabawie. Uczestniczą również w diecezjalnych i ogólnopolskich spotkaniach ruchu, poznając przy tym rówieśników z całej Polski. Podstawowymi celami ERMu jest wdrażania dzieci w czynny udział we Mszy św. i innych formach kultu Eucharystii, ukazanie Jezusa jako przyjaciela i rozbudzenie w dzieciach Pragnienia rozmowy z Nim w modlitwie. Przez naukę systematycznej pracy nad sobą i pogłębianie więzi z Kościołem parafialnym Eucharystyczny Ruch Młodych zaprawia najmłodszych do apostolstwa w swoich rodzinach i szkołach.
GŁOS PARAFII
Wśród parafialnych inicjatyw warto też wspomnieć o tej, którą trzymacie w ręku. Parafialne czasopismo po raz pierwszy ukazało się 18 kwietnia 1993 r. i miało na celu informowanie wiernych o sprawach ściśle związanych z rozwojem i działalnością parafii. „Głos Maryi”, bo taki od dwudziestu lat nosi tytuł, to nazwa wyłoniona na drodze konkursu, w którym zwyciężył Lucjan Momot, wieloletni działacz na rzecz rozwoju parafialnej gazetki. Początkowo gazetka parafialna była wydawana kwartalnie, a w spokojniejszym okresie nawet dwa razy w roku. Dopiero od 2011 r. czasopismo stało się miesięcznikiem. Zmieniła się wówczas także szata graficzna, wzrosła objętość, a redakcja wyraźnie odmłodniała.
KSIĘGOZBIÓR
Na terenie parafii znajduje się również biblioteka, z której mogą korzystać wszyscy parafianie. Gromadzi ona kilka tysięcy woluminów, pochodzących głównie z księgozbioru księdza proboszcza Kazimierza Jandziszaka i jego bliskich znajomych. Z jej zasobów od wielu lat regularnie korzysta kilkadziesiąt osób wypożyczających religijne pozycje książkowe.
